O pracer da chuvia / Vázquez, Manuel
por Vázquez, Manuel [autor/a]
; Trashorras, Xesús [prologuista]
.
Tipo: ![materialTypeLabel](/opac-tmpl/lib/famfamfam/BK.png)
![](/opac-tmpl/bootstrap/images/filefind.png)
![](/opac-tmpl/bootstrap/images/filefind.png)
Tipo de ítem | Localización actual | Sinatura topográfica | Dispoñibilidade | Notas | Data de vencemento | Código de barras | Datos do exemplar |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Prestable | IES María Sarmiento Sala préstamo | 82-NG VÁZ pra | Dispoñible | LED026000038413 |
|
||
Prestable | IES María Sarmiento Sala préstamo | 82-NG VÁZ pra | Dispoñible | LED026000038414 |
|
||
Prestable | IES María Sarmiento Sala préstamo | 82-NG VÁZ pra | Dispoñible | LED026000038415 |
|
||
Prestable | IES María Sarmiento Sala préstamo | 82-NG VÁZ pra | Dispoñible | LED026000038416 |
|
“A novela, á parte de ser unha defensa e reivindicación do rural, é unha novela tamén de carácter urbano, representado fundamentalmente por cinco cidades: Lugo, A Coruña, Lisboa, París e Madrid.
Aquí podemos atopar personaxes reais do rural propios de García Márquez, coma o seu grande mestre da vida, Dositeo; o labrego Quinto de Serés; Marité, a súa sogra; Servando, aquel home listo, que ía por diante ; Eliseo, o seu avó, que morreu sendo el moi novo; as tres Mapoulas, asasinadas polos fascistas en Montecubeiro; Pedro da Vica que un día ao regresar da Gulpilleira a Aldegunde, despois de ver a súa moza, ao saltar unha parede foi caer enriba do lobo…
Pero tamén personaxes urbanos. É o caso de Celia, que facía a súa propia roupa e comía mazás con whisky, unha desas mulleres malas, que fumaba e quería ser independente, en palabras do autor; Ramona, nacida na Coruña e emigrante á Arxentina, onde coñeceu a Ricardo, outro emigrante de Pol; aquela muller de Lisboa, que lle dixo que ao escoitalo lle fixera lembrar as feiras de Óbidos; a mestra que por ter relacións cunha casada, foi estigmatizada e tivo que pedir traslado…”
Adultos/as